Luca van Wersch

Luca van Wersch is kunstenares en voormalig model uit Venlo, haar opvallende foto’s en mooie gedichten zullen bij veel mensen een gevoelige snaar raken. Het verhaal van Luca is echter net zo opvallend als haar kunstwerken, vandaar dan ook deze blog.



Luca heeft 2 scheidingen achter de rug en voedt haar vijf dochters, -in de leeftijd van 3 tot 11 jaar- alleen op, wanneer er in 2008 acromegalie bij haar wordt geconstateerd, een gevolg van een goedaardige tumor in het hoofd (de hypofyse) waardoor voeten en handen gaan groeien (in twee jaar tijd groeiden Luca’s voeten van maat 39 naar 43).  Maar dat is niet het enige slechte nieuws voor Luca, er wordt ook reuma, Menière (een duizeligheidsziekte waarbij ook verschijnselen als oorsuizingen en misselijkheid horen) en een dubbele hernia geconstateerd.

Luca’s ziekte verscheen niet van de ene op de andere dag, de symptomen sluimerden al een lange tijd op de achtergrond. Luca had onder andere last van vermoeidheid, felle hoofdpijnen en overbeharing, daarnaast werd haar gezicht dik en opgezet, haar stem werd lager en haar handen en voeten begonnen te groeien. Luca gaf destijds de schuld aan stress en spanningen, naar eigen zegge schoof ze alles onder het tapijt.

Op dit moment leeft Luca met een constante pijn “van kop tot teen” en voedt ze haar vijf dochtertjes op met hulp van vrienden, vriendinnen en haar buurvrouw. Vorig jaar bracht Luca een boek uit (“duizend lijntjes in mijn hoofd”) met foto’s en gedichten uit eigen hand. En Luca’s toekomst?

„Mijn toekomst? Ik leef van dag tot dag, van minuut tot minuut. Ik probeer mijn ellende los te laten. Ik ben niet zielig. Dít is wat er is. Dit heb ik te doen, dit is mijn weg. En dit is geen Libelle-verhaal. Mensen vragen me wel eens: waarom jij? Ik zeg: waarom ik niet?”

Ik voel een grote bewondering voor Luca, ze straalt een kracht uit die haast onmogelijk lijkt in haar situatie. Ik hoop dat Luca nog heel lang deze krachtige vrouw kan zijn en blijven.



Op wolken drijven.

Als ik ooit ver van je weg ben
Stuur ik de zon
Om je gelaat te beschijnen

Dan laat ik de sterren draaien
Zodat ze de nacht voor je verlichten
Alsof we samen dromen

Een regenvlaag
Over je heen waaien
Als een stille bries over de aarde

En de hemel zo nabij komen
Dat ze opgaat in je geest
Tot je op de wolken drijft

Eeuwig licht

Heeft ons geraakt
En deze hartenklop gaat nooit verloren   

Foto's en gedicht zijn afkomstig van de website van  Luca